Feliz Navidad

Zie, ik heb woord gehouden. Minder overflow aan blog, waar ik nu meteen een nadeel van ondervind. Als je een krappe week in een blog moet zetten, is het gevaar groot te vervallen in een `en toen... en toen... en toen...` opsomming. Ik beloof plechtig dat ten alle tijde te voorkomen, en dan liever te weinig te vertellen.
By the way, alle reacties zijn geweldig, muchas gracias (hoewel ook daar weer een negatieve kant aan te vinden is uiteraard. Ik vrees dat ik jullie moet teleurstellen, en deze (en volgende?) blog niet erg grappig is).

Ook geen spetterende gebeurtenissen, overigens. Ik begin wat te wennen. De chaos van voetgangers, autos en verkopers op de straat is veranderd in de charme van de straat. Ik vind het momenteel heerlijk om gewoon naar parque central te lopen, daar een boek te lezen (ik heb de meest briljante boekwinkel ooit ontdekt. Stel je voor, zo`n 12 m2 klein, hoog plafond, en van onder tot boven vol met minimaal vierdehands boeken.), door de stad te lopen, een broodje bij de bakker te kopen en naar de markt democratia te gaan. De chaos op die markt is werkelijk onbeschrijfelijk. Het is dan ook niet echt een markt, er zitten allerlei kleine winkeltjes (er zitten hier òveral kleine winkeltjes van nog geen 3 bij 3 meter) die de uiterlijken hebben van vervallen garageboxen, namen van winkels zijn allemaal aangegeven met grafatiachtige verf op de muur. Ik wilde dat ik jullie hierheen kon halen om het te laten zien, het is zo`n ongelofelijk onvoorstelbaar andere wereld. Voor die winkeltjes zitten mensen fruit ed te verkopen, en daar tussendoor wemelt het van de mensen en autos. De straat zelf is niet van asfalt, maar van grote, rondachtige ongelijke stenen. Ik bewonder alle vrouwen hier die de straten op hakken trotseren.

De sfeer op straat vind ik dus een vorm van geweldig. Veel mensen op straat, iedereen kijkt vrolijk en mensen groeten met `hola` of `buenos dias` voelt heerlijk exotisch. Het weer helpt ook(sorry, ik kan het niet laten jaloezie op te weken). Overdag schijnt de zon, ik heb nog geen regen gezien(regenseizoen is voorbij) en het is een perfecte 23/26 graden. Alles lijkt beter met een zonnetjes.

Mijn Spaans lijkt prima te gaan. Ik ben onderhand redelijk in staat simpele, korte gesprekjes met mensen te voeren(je vraagt je af waar je op de middelbare school zoveel voor ploetert, zover ben ik nooit gekomen met Frans), en tot de schokkende conclusie gekomen dat aardbeien, ananas en watermeloen best te eten zijn. Ik stoot mijn hoofd niet meer tegen de badkamerdeur, kan gedachtenloos naar de school lopen en zelfs salsa gaat beter.

Sommige dingen veranderen niet. Nog steeds verbaasd de instelling van mensen me hier. Ze willen een baan, wat voor baan dan ook, een huisje en zijn tevreden. Veel meer lijkt ook niet mogelijk. Mijn spaanse lerares verdient Q15 per uur. Dat is 1,5 euro per uur.
De politieagenten die ontspannen met hun shotguns heen en weer zwaaien wennen ook niet. Net zoals ik verbaasd blijf van sommige verhalen (kippen die geofferd worden aan een heilige in de hoop dat hij iemand voor je vermoord, Mara`s die met de dreiging van dood hele buurten afpersen enz.)

Oh,en de kerststemming begint erin te komen. Bij de locals dan, over en over `feliz navidad` op de radio horen is bij mij nog niet helemaal gelinkt aan kerstmis. De huizen hier met kerstverlichting zien is wel een grappig gezicht.

Ik stop maar. Weer geen perfect sfeerverslag, waarschijnlijk stel ik dat uit tot afstel. Er gaan in ieder geval wat leuke dingen gebeuren volgende week, uit een totaal gemis aan bewegende beelden heb ik besloten te zinken tot het niveau van hier naar de bioscoop gaan, woensdag wordt hier de duivel verbrand en zaterdag hoop ik mijn eerste vulkaan te beklimmen. Maar nu eerst naar het examen van mijn gastzus, die gaat voor haar zwarte band in de karate. Ja, ik was even verbaasd als jullie.

Feliz navidad,

Djoni

(Btw, haal gerust adem, ik heb het eerstehands weer bevestigd gerkegen van een mayavrouw: de wereld zal niet vergaan in 2012, de mayakalender is een eeuwige cyclus)